వాస్తు కౌముది - ప్రథమ భాగము
'వస' - 'నివాసే' అనే ధాతువు నుండి వాస్తు అనే పదం జనించింది. గృహాదినిర్మాణం ద్వారా నివాసయోగ్యమైన భూమి వాస్తువు అని సరళమైన భావము.
అందుచేతనే అమరకోశకారుడు - "వేశ్మ భూర్వాస్తు రస్త్రియామ్" - అని నిర్వచనం చేశాడు. వేశ్మభూ : వాస్తు - అస్త్రియామ్) వేశ్మభూ: దీని అర్ధము గృహాది నిర్మాణ యోగ్యమైన భూమి, వాస్తు వ వాస్తువు అనబడును । ఆస్ట్రియామ్ వ స్త్రీలింగమునందు ఈ పదము ఉండదు. అనగా వాస్తు శబ్దము పుంలింగముగాను, నపుంసకలింగముగాను ఉండును అని పరిశిష్టార్థము. సంస్కృతంలో 'వాస్తు : వాస్తు' - అని రెండు లింగాలు - పుంలింగము నపుంసకలింగము గలదై ఉండును.
తెనుగునందు వాస్తు శబ్దము అమహద్వాచకం అగుటచే పుంలింగ నపుంసకలింగాలకు రూపంలో భేదం లేదు.
ఉదా - తరుః - తరువు - (పుంలింగము) చెట్టు
మధు - మధువు - నపుంసకలింగము (అర్ధము - తేనె)
క్రమంగా ఈ వాస్తు శబ్దార్థం బహుధా విస్తృతిని పొందింది. ఇచ్చట పాఠకులు ఈ విషయాన్ని గుర్తింపదగును.
భాషా శాస్త్రాన్ని బట్టి పరిశీలించినచో క్రమంగా భాషలోని కొన్ని శబ్దాల యొక్క అర్థం విస్తరించుటయు అనగా వ్యాపకం అగుటయును, అలాగే కొన్ని శబ్దాలయొక్క అర్థము సంకుచితం అనగా పరిమితం అగుటయు అనుభవ సిద్ధము.
ఉదా - వీణావాదనము అనేది మిక్కిలి నేర్పుతో గూడినది మధురకంఠస్వరయుతమైన సంగీతవైదుష్యంతో బాటు వీణావాదన నైపుణ్యం సైతం ఉన్నచో అట్టివారు అపరసరస్వతీ ప్రతిబింబాలే అగుదురు. ఇలా వీణా నైపుణ్యంగలవారినే మొదట ప్రవీణులు అన్నారు - అనగా - 'ప్రవీణ' బిరుదంతో సత్కరించారు. ఇట్టివారు మనకు పౌరాణికంగా నల్గురే ప్రసిద్ధులు. వారి (వీణలును లోక విశ్రుతిని పొందినాయి..............
వాస్తు పద నిర్వచనము వాస్తు కౌముది - ప్రథమ భాగము 'వస' - 'నివాసే' అనే ధాతువు నుండి వాస్తు అనే పదం జనించింది. గృహాదినిర్మాణం ద్వారా నివాసయోగ్యమైన భూమి వాస్తువు అని సరళమైన భావము. అందుచేతనే అమరకోశకారుడు - "వేశ్మ భూర్వాస్తు రస్త్రియామ్" - అని నిర్వచనం చేశాడు. వేశ్మభూ : వాస్తు - అస్త్రియామ్) వేశ్మభూ: దీని అర్ధము గృహాది నిర్మాణ యోగ్యమైన భూమి, వాస్తు వ వాస్తువు అనబడును । ఆస్ట్రియామ్ వ స్త్రీలింగమునందు ఈ పదము ఉండదు. అనగా వాస్తు శబ్దము పుంలింగముగాను, నపుంసకలింగముగాను ఉండును అని పరిశిష్టార్థము. సంస్కృతంలో 'వాస్తు : వాస్తు' - అని రెండు లింగాలు - పుంలింగము నపుంసకలింగము గలదై ఉండును. తెనుగునందు వాస్తు శబ్దము అమహద్వాచకం అగుటచే పుంలింగ నపుంసకలింగాలకు రూపంలో భేదం లేదు. ఉదా - తరుః - తరువు - (పుంలింగము) చెట్టు మధు - మధువు - నపుంసకలింగము (అర్ధము - తేనె) క్రమంగా ఈ వాస్తు శబ్దార్థం బహుధా విస్తృతిని పొందింది. ఇచ్చట పాఠకులు ఈ విషయాన్ని గుర్తింపదగును. భాషా శాస్త్రాన్ని బట్టి పరిశీలించినచో క్రమంగా భాషలోని కొన్ని శబ్దాల యొక్క అర్థం విస్తరించుటయు అనగా వ్యాపకం అగుటయును, అలాగే కొన్ని శబ్దాలయొక్క అర్థము సంకుచితం అనగా పరిమితం అగుటయు అనుభవ సిద్ధము. ఉదా - వీణావాదనము అనేది మిక్కిలి నేర్పుతో గూడినది మధురకంఠస్వరయుతమైన సంగీతవైదుష్యంతో బాటు వీణావాదన నైపుణ్యం సైతం ఉన్నచో అట్టివారు అపరసరస్వతీ ప్రతిబింబాలే అగుదురు. ఇలా వీణా నైపుణ్యంగలవారినే మొదట ప్రవీణులు అన్నారు - అనగా - 'ప్రవీణ' బిరుదంతో సత్కరించారు. ఇట్టివారు మనకు పౌరాణికంగా నల్గురే ప్రసిద్ధులు. వారి (వీణలును లోక విశ్రుతిని పొందినాయి..............© 2017,www.logili.com All Rights Reserved.