Vruttalekhini

వృత్త లేఖిని

ఇంత మంచుముద్దలా చంద్రుడు,

పిడికెడు నిండా దూసిన చలివెన్నెల

తమ్ము తాము కప్పుకుంటూ

తమ ఉనికిలోనే తలవంచుక నిలబడిన చెట్లు -

తడితడిగా తగులుతున్న

మంచు మైదానం పెదాల మధ్య నేను,

నిర్విఘ్నంగా కదులుతున్న మంచు గాలి,

ఎప్పుడు నడిచే దోవే - రోడ్డు నుంచి ఇంటికి

కానీ, ఇవ్వాళ కొత్తగా విషయపరిపక్వంగా -

రాత్రులెంత మనోహరాలు

మననశీల చలన నయనాలు

చెట్ల మధ్యన కాలిదోవన నడుస్తుంటే

పేరు తెలియని పురుగుల వాక్య సందోహం మూగుతుంది,

మంచు వెన్నెట్లో

కాలిబాట గోధుమవన్నె తాచులా

ఎన్నో పూల వాసనలు కలిసి కదిలినట్టు

నాతోబాటు నడుస్తున్నట్టు

నాకోసమే ఎదురు చూస్తున్నట్టు -...............

Be the first to start a discussion Start a new discussion

Browse all Discussions on Books